La Nèbia

Ti possono interessare anche..

Drin, drin, la svèglia ai cinc ur leva sü g'ho ammo al prim turna da fà ciapa la biciclèta che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. E pinsà che a scöra han m'han fa imparà una puesia che la diseva inscì: "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi, l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Do Sol7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Do Sol7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Mi Lam ciapa la biciclèta Re7 Sol Sol7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Do Sol7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Fa Do una puesia che la diseva inscì: Mi Lam "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Re7 Sol Sol7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Do# Sol#7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Do# Sol#7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Fa Sibm ciapa la biciclèta Re#7 Sol# Sol#7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Do# Sol#7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Fa# Do# una puesia che la diseva inscì: Fa Sibm "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Re#7 Sol# Sol#7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Re La7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Re La7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Fa# Sim ciapa la biciclèta Mi7 La La7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Re La7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Sol Re una puesia che la diseva inscì: Fa# Sim "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Mi7 La La7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Re# Sib7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Re# Sib7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Sol Dom ciapa la biciclèta Fa7 Sib Sib7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Re# Sib7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Sol# Re# una puesia che la diseva inscì: Sol Dom "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Fa7 Sib Sib7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Mi Si7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Mi Si7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Sol# Do#m ciapa la biciclèta Fa#7 Si Si7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Mi Si7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà La Mi una puesia che la diseva inscì: Sol# Do#m "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Fa#7 Si Si7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Fa Do7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Fa Do7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà La Rem ciapa la biciclèta Sol7 Do Do7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Fa Do7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Sib Fa una puesia che la diseva inscì: La Rem "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Sol7 Do Do7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Fa# Do#7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Fa# Do#7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Sib Re#m ciapa la biciclèta Sol#7 Do# Do#7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Fa# Do#7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Si Fa# una puesia che la diseva inscì: Sib Re#m "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Sol#7 Do# Do#7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Sol Re7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Sol Re7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Si Mim ciapa la biciclèta La7 Re Re7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Sol Re7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Do Sol una puesia che la diseva inscì: Si Mim "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." La7 Re Re7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Sol# Re#7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Sol# Re#7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Do Fam ciapa la biciclèta Sib7 Re# Re#7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Sol# Re#7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Do# Sol# una puesia che la diseva inscì: Do Fam "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Sib7 Re# Re#7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
La Mi7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur La Mi7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Do# Fa#m ciapa la biciclèta Si7 Mi Mi7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. La Mi7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Re La una puesia che la diseva inscì: Do# Fa#m "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Si7 Mi Mi7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Sib Fa7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Sib Fa7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Re Solm ciapa la biciclèta Do7 Fa Fa7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Sib Fa7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Mib Sib una puesia che la diseva inscì: Re Solm "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Do7 Fa Fa7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Si Fa#7 Drin, drin, la svèglia ai cinc ur Si Fa#7 leva sü g'ho ammo al prim turna da fà Re# Sol#m ciapa la biciclèta Do#7 Fa# Fa#7 che föra la nèbia la ma specia. La nèbia che da des ann la ma cumpagna ai cancei, la nèbia che la masara i oss ei cavei, la nbèbia che la ma fa vigni al magon, la nèbia la matina che u pression. Si Fa#7 E pinsà che a scöra han m'han fa imparà Mi Si una puesia che la diseva inscì: Re# Sol#m "...la nebbia agli irti colli, piovigginando sale..." Do#7 Fa# Fa#7 e la pareva la roba püse bèla dal mund. Giosuè Carducci, al sa ciamava inscì, da mistè al fea al poeta: al sciür. Ma l'ha mai ciapà la bicicleta cun mi l' ha mai picà dentar un ciòd in dal mür. Pröa Carducci a la matina anca ti, a ciapà la bicicleta cun mi e al Luis, pröa a vignì gio dal to castell, pröa in da la nèbia ma l'è bell. E pedala,pedala con tütt i mè pinsè, ma sun incurgiù no, da l' ura ca l'è, Carducci và in sü l' ostia, ti e tutt i to discurs. par dag a tra a ti ho timbrà russ!
Informazioni

Canto del repertorio del gruppo di canto sociale e popolare Polenta Violenta.

"Leggendo questa poesia famosissima del Carducci, mi è venuto spontaneo il pensiero di come era vissuta diversamente la nebbia tra chi poetava e tra chi la viveva tutte le mattina quando all' alba pedalava verso il lavoro" (Fiorenzo Gualandris).

Il testo è lombardo, ma nel link del canto su You Tube scorre la traduzione in italiano in sincronia col canto.

Fonte

Il canto è stato inserito dall'autore Fiorenzo Gualandris.

Scheda del canto
Autori testo
Anno
Lingua
Traduzione
La Nebia
Inserito da
Fiorenzo Gualandris

Disclaimer

I diritti del contenuto sono dei rispettivi autori.
Lo staff de ilDeposito.org non condivide necessariamente il contenuto, che viene inserito nell'archivio unicamente per il suo valore storico, artistico o culturale (maggiori informazioni).
Commenti
Per inserire un commento è necessario registrarsi!