Unni si’ ca ti cercu a tutti banni, varca sbannuta sugnu ammenzu a l’unni; cimiddìu a lu ventu comu ’i canni e mi furrianu l’occhi tunni tunni. Si ppo’ fari ’n signali mi lu manni, unn’haju a circari cchiù, dimmillu unni; crisci la pena ogni ura cchiù granni e li pinseri me cchiù niuri e funni. Tu si’ lu me pileri forti e duci, bannera ca risisti ad ogni ventu, torcia ’nciammata fai lustru e n’abbruci cu t’astutau n’ha aviri cchiù abbentu. Lu to silenziu morti n’arridduci, viniti genti, a unu a deci a centu: è comu vivu si facemu vuci di novu allatu lu vogghiu lu sentu.